Grenzen
Door: Tanja Blaauw
Blijf op de hoogte en volg Tanja
14 Oktober 2015 | Spanje, León
Klimmen > dalen > klimmen enzo
De vorige dag heb ik mijn rugzak ingepakt zodat ik om 8 uur kan beginnen met de wandeling van 33 km. De camping gasten hebben al verteld dat de tocht heuvel op, heuvel af en van het ene bospad naar het andere gaat. Oftewel zwaar. Ik heb het gevoel dat ik me waan in de Ardennen al is dat niet het geval. Het landschap is schilderachtig. De weg is uitgehakt en gaat langs stijle rotswanden zo stijl dat het bijna beangstigend is. Vervolgens zie ik een ruïne die door het bewolkte weer zich moeilijk laat fotograferen maar daardoor nog indrukwekkender is. Helemaal beneden klettert de waterval in de rivier waar vissers hun hengels uit de bootjes hebben hangen en waar vogels laag over het water heen vliegen opzoek naar iets (lekkers). Na een korte rustpauze om de verschillende eekhorentjes en vogels te bekijken vervolg ik mijn weg weer. Ik loop langs het water tegen de stroming in, afvragend wat dit betekend, maar direct alweer wordt afgeleid door het landschap. Onderweg kom ik heel veel fruitbomen tegen. Zo koop ik bijna nooit fruit maar pluk ik het van de boom. Appels, vijgen, vlierbessen, pruimen en bramen zijn een paar voorbeelden wat ik onderweg tegen kom en ook gretig op eet. Door lopend kom ik door weilanden met prachtige vergezichten met op de voorgrond koeien met kalveren en daarboven prachtige wolkenpartijen die inmiddels aan het opklaren zijn. Eenmaal in de stad kom ik er achter dat de camping nog eens 2 km verderop is en ook nog een goede klim is. Dus spreek ik een mevrouw aan (met auto) om te vragen waar de camping is. Dit weet ik natuurlijk al lang maar ze legt het me keurig uit waar ik vervolgens op antwoord of het nog 5 minuten is waardoor ze spontaan aanbiedt om mij te brengen (missie geslaagd!). Op de camping ben ik doodop en doe ook niet veel anders dan de tent opzetten, eten en douchen en op bed gaan. De campinggasten hadden gelijk met de zwaarheid en de mooiheid van deze etappe.
Zonsopgang
Het is half 7 en ik begin aan mijn ontbijt, inmiddels heb ik mijn rugzak al ingepakt zodat ik na het ontbijt kan gaan wandelen. Het eerste uur is het nog donker en het is goed opletten om niet te struikel over de stenen op het pad en daarnaast nog op te letten op pijlen om de route te blijven volgen. Ik begin zo vroeg omdat de overgang van donker naar daglicht prachtig is. De bergen steken heel erg mooi af tijdens de zonsopgang, het lichtinval door de bomen is schitterend en de luchten zijn zo veranderlijk en daardoor zo mooi.
Klimmen
Berg klimmen is inmiddels een eitje geworden. Deze keer is het máár klimmen naar 1000 meter. Het pad wat ik volg is bijna onbegaanbaar door, zo lijkt het, stenen die her-en-der neer zijn gezet. Ik loop naast het pad omdat dat gedeelte begaanbaar is gemaakt door schapen. Ik vervolg mijn weg met af en toe achterom te kijken om te genieten van het geweldige uitzicht. Ik zie veel heuvels, bossen, wijnvelden, landbouwgronden, droogte, dorpjes met hoog uitstekende kerktorens en in de verte windmolens. Op de top van de berg staat een groot kruis met daarom heen kleine en grote stenen neergelegd door pelgrims met soms een boodschap er op geschreven. Even verderop is een groot hart gemaakt van allemaal stenen en zijn bankjes geplaatst om van het uitzicht te genieten. De afdaling betekend een nieuwe vallei die nog weer uitgestrekter is dan de vorige. Ik kijk alvast of ik het dorpje kan zien waar ik ga slapen en ik probeer te bedenken waar ik de volgende dag heen ga. Maar zoals vele dorpjes zijn ze, en deze ook, verscholen achter nog één berg tenminste ik hoop dat het één berg is en niet meer! Op het allerlaatste moment zie ik het dorpje verschijnen die, zo blijkt, prachtig is aan cultuur en historie. En was overigens niet zichtbaar omdat het dorpje in een dal ligt.
Versprekingen
Van Bonjour naar Hola, van Merci naar Gracias, van oui naar si van bon route naar buen camino en ga zo maar door. Ik ben aan het wandelen in Spanje en maak nog vaak de fout om de 'verkeerde' taal te gebruiken. Maar Spanje is een land die mij verwelkomt op een verassende manier. De Spanjaarden zijn heel erg vriendelijk, spontaan, vlot en zijn bereidwillig om te helpen. Daarnaast gaan de wandelroutes door bossen, polders (waar ik soms een trosje druiven pluk), gebergten en kleine dorpen. In de dorpen ben ik benieuwd hoe zij vorm hebben gegeven aan de bewegwijzering van de camino. Zo zie ik vele verschillende schelpen zowel aan muren als op de grond, plakkaten met een kunstwerk er in aangebracht of gele bakstenen die door het dorp gaan. De verschillende manieren leiden de pelgrims langs de kerken, de supermarkt en de lokale bar die uitnodigt om een kopje koffie te drinken. Ook gaat de route langs geweldige ruïnes van verloren gegane kathedralen, kloosters, kerken en waarvan niet bekend is wat het is. Alles bij elkaar vind ik Spanje geweldig en ben ik benieuwd naar het volgend landschap en welke verassingen nog langs komen.
Lijntjes
Bijna elke dag schijnt de zon volop waardoor ik in korte broek en T-shirt wandel. De ochtend begin ik met lange broek en jas maar wissel dit al snel in voor mijn zomer kleding. Zo ben ik elke dag aan het verkleuren. Als ik mijn sokken uit heb gedaan, lijkt het of ik deze nog aan. Ook heb ik bijna altijd een denkbeeldige korte broek en T-shirt aan. Mijn haar is heel erg blond ondanks dat ik altijd mijn per op heb. Al met al heb ik een goed kleurtje gekregen.
Pijn en eind
Naast de mooie momenten hoort ook pijn bij de Camino. Bijna elke dag heb ik ergens (tijdelijk) last en als ik dan de slaapplek heb bereikt ben ik trots dat het mij gelukt is. Elke pijntje en de geweldige momenten zorgen ervoor dat ik de Camino geweldig vindt en ik nog een tijdje langer door ga na 'het einde van de wereld' (Finisterre).
Nog even terugkomend op jullie reacties. Bedankt voor jullie ontzettend leuke berichten wat ik vaak even terug heb gelezen als oppepper. Een vraag was over de stempel voor pelgrims. Een pelgrim kan worden herkent aan de schelp op de rug en aan het pelgrimspaspoort. Dit is een paspoort die je kan laten afstempelen in kerken, slaapplekken of VVV kantoren. Een stempel is een bewijs waar je geweest bent en hierdoor kan een pelgrim een diploma krijgen in Santiago. Voor mij is een stempel leuk omdat ik hierdoor een aandenken heb aan een plek. Het diploma ga ik misschien ophalen maar is niet mijn doel maar voor vele Spanjaarden wel omdat dit een pre is bij een sollicitatie.
In de volgende dorpjes / steden heb ik geslapen.
Mussidan - Mont de Marsan - Saint Sever - Beyries - Ortez - Sauveterre de Bearn - Ostabat - Saint Jean Pead de Port - Orisson - Roncesvalles - Larrasoana - Cizur Menor - Cirauqui - Villamayor de Monjardin - Viana - Navarrete - Azofra - Redecilla del Camino - Villafranca Montes de Oca - Cardenuela Riopico - Burgos - Hontanas - Frómista - Carrison de los Condes - Terradillos de los Templarios - El Burgo Ranero - Puente Villarente
-
14 Oktober 2015 - 17:53
Geja:
Lieverd, ik sta versteld! Geweldig verteld, zo eerlijk en puur, ben maar fijn trots op jezelf dat je dit allemaal doet. Liefs mamma. -
14 Oktober 2015 - 18:47
Bram:
Wat weer een mooi verhaal, wat veel indrukken. Bep en ik hebben ook deze route gereden. Zijn ook in de Santiago de Compistella geweest, hebben Jacobus in de kerk ook bewonderd. Wensen jou nog veel sterkte toe de laatste km's. -
14 Oktober 2015 - 19:15
Anne Van Slageren:
Dag Tanja,
Mooi te lezen hoe je langzaam verandert in een echte pelgrim.
Ik heb er trouwens deze zomer nog een film over gemaakt voor Tocht om de Noord.
Die mag je een keer bekijken als je terug bent. Laat je eerst maar inspireren door wat je onderweg allemaal ziet, tegenkomt en bedenkt. Bon Camino!!
Anne -
14 Oktober 2015 - 22:50
Janny:
He Tanja, Wat goed van jou!! Wat leuk om te lezen hoe je het aanpakt om te lopen en het volbrengt!
Topper, nog veel wandelplezier gewenst! Liefs van ons drieën -
15 Oktober 2015 - 10:04
Philip:
Zit je in Spanje nu? Dan ben je dus wel de Pyreneeën overgestoken! En dan lees ik straks dat je in Noord Afrika zit!? Je weet dat de aarde rond is hè? :-)
Ik blijf jaloers!
gr Philip
-
15 Oktober 2015 - 10:54
Ivonne Weidgraaf:
Lieve Tanja,
Wat fijn om weer eens wat van je te horen!
Het is heerlijk om te lezen wat je allemaal ziet, proeft en inspireert. Je schrijft het zo mooi en beeldend dat ik me bijna bij je waan.
Wat moet het prachtig zijn.....ben, net als Philip, stiekem ook wel een beetje jaloers hoor!
Ik vind je heel erg dapper, je doet het toch allemaal maar.
Goede reis!
Ivonne -
15 Oktober 2015 - 16:18
Lineke:
Tanjaa, wat een mooi verhaal weer!!! leuk om te lezen wat je doet.
Veel wandelplezier nog
kuss -
15 Oktober 2015 - 19:56
Je Grote Broer:
Hee Tanja, wanneer kom je weer terug?:p we missen je allemaal.
En je weet het he, een belletje is genoeg -
15 Oktober 2015 - 19:56
Kimberly:
Tanja!!
Wat een super leuk verhaal weer! :) door de manier waarop je het opschrijft en omschrijft kan ik me er bijna zelf wanen! (Wat helaas niet zo is, ik wou dat ik ook tan-lijntjes had :p ) heel veel wandel en klim plezier nog meid! Wees voorzichtig en vergeet niet op jezelf te passen! Maar dat komt vast wel goed ;) heel veel liefs uit nederland! Xxx Kimberly :X -
15 Oktober 2015 - 22:07
Eltje:
Hallo Tanja,
Wat een schitterend verslag en wat een aantal km. heb je gelopen met de daarbij behorende indrukken!!"Petje af" en op naar de laatste km!! Heel veel succes en sterkte toegewenst.
Groetjes,
Eltje -
16 Oktober 2015 - 14:54
Yentl:
Lekker bezig hoor! Het leven is en blijft inderdaad bewerkelijk, je bent hier een goed voorbeeld van. Pas twee maanden weg, maar al super veel mooie momenten beleefd en herinneringen gecreëerd om te koesteren.
Blijf nog maar langer weg joh, al is het alleen maar om die pak slaag van mij uit te stellen ;), je kan niet lang genoeg wegblijven om je zintuigen te blijven prikkelen en diepe herinneringen te maken op zo'n manier als wat jij nu doet.
Ik ben blij dat je een fijne tijd hebt en nog gaat hebben! Denk dat ik binnenkort maar in de winterzon ga liggen, zometeen ga je me nog voorbij. Ga maar zoveel meer mooie momenten beleven, ben je zo te lezen heel goed in. Tot ooit! -
23 Oktober 2015 - 13:00
Oom Beeno En Tante Tini :
We lezen graag je verhalen, en leven met je mee groetjes oom beeno en tante tante tini -
23 Oktober 2015 - 19:04
Nel Barendregt:
Hoi Tanja,
Zojuist liep ik met de honden de weg op waar we elkaar ontmoetten en heb me dus zojuist weer ingelezen. Je zult nu wel bijna je doel bereikt hebben, maar omdat het nog geen eind november is, ben ik benieuwd tot hoever je doorloopt... na Finistere ;-)
Vanaf nu blijven de boys en ik hier in Charost om in de omgeving wekelijks een aantal prachtige jachten te bezoeken en daar mee te zorgen dat al het wild binnen komt. De honden zijn in topvorm.
Ben stiekem nog een beetje jaloers op jouw trip. Tanja, geniet ervan!!! ... en blijf je verhaal vertellen, graag! All the best. Nel -
25 Oktober 2015 - 09:06
Bernie En Caroline Benz:
Hallo Tanja,
We hoorden dat je op weg bent naar Santiago, Fisterra en Muxia. En dat vanaf Maastricht, wat een onderneming, petje af! Je bent er nu bijna, niet?
In 2012 hebben we de Camino Primitivo van Oviedo gewandeld. Afgelopen september de Camino Portugues, vanaf Porto-Santiago-Fisterra.
Geniet nog maar van de Eucalyptusbossen, de ontmoetingen onderweg, al het fruit langs de wegen, de pelgrimsmis in Santiago met het wierookvat (hopelijk) en de zonsondergang bij de vuurtoren.
Het is wintertijd geworden, ook weer wat eerder licht in de ochtend....
Groetjes.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
