Pooki toki of Kila kitu

Nog een weekend en dan zit mijn avontuur er op. De afgelopen maand was echt geweldig. De andere vrijwilligers, inmiddels zijn we met ons 6en, zijn heel aardig en we kunnen heel goed met elkaar opschieten. Afgelopen maandag is er een nieuwe vrijwilliger bij gekomen, ze komt uit Amerika.

Het leuke aan de hele reis is dat elke dag anders is. Je weet het programma maar er gebeurt altijd iets, waardoor het steeds interessant blijft.

De eerste 3 weken gaven we 10 uur les aan de Koiyaki Guiding School. Deze school is speciaal opgezet om de lokale bevolking, de Masai, de toeristen rond te leiden. De school bestaat sinds 5 jaar en is erg exclusief. Elk jaar worden slechts 20 studenten aangenomen. Er worden voorafgaand eerst sollicitaties gehouden zo wordt er gekeken wie 'geschikt' is voor de opleiding. Elke student heeft een sponsor. De school zoekt deze sponsoren. De opleiding duurt 1 jaar. In augustus begint de opleiding en in juni worden de examens gehouden.
De eerste weken gaven we 10 uur per week les. Nu de examens er aan komen leek het ons beter dat de studenten zich zouden richten op de examens.
De afgelopen weken zijn we onderanderen bezig geweest met het maken van een museum voor de school. De school was in het bezit van een groot aantal botten en dode dieren. Dit hebben we geprobeerd te orderen, we zijn hier nog niet helemaal klaar mee. Wel is dit erg leuk om te doen. Ook hebben we foto's gemaakt van de studenten voor hun Curriculum Vitae.

Op dinsdag en op donderdagavond van 4 uur tot 8 uur gaan we op zoek naar katachtigen. We zoeken dan naar leeuwen, serval, caracal, luipaard en de cheeta. We hebben inmiddels de luipaard nog niet gezien. Waarom we om 4 uur beginnen is ons niet helemaal duidelijk. We zien namelijk de katachtigen meestal tussen 7 uur en 8 uur. Deze week was het echter anders we zagen de leeuwen al om 6 uur. Dan is het nog licht! De leeuwen zijn echt ongelofelijke dieren. Ze zijn super groot en heel erg mooi. Deze week zag ik pas echt hoe leeuwen er uit zagen. Ook realiseerde ik me dat het "gewoon grote katten" zijn. De benen zijn gestipt wat in de jaren vervaagd. Overdag zijn de leeuwen erg moe en liggen lekker te dollen en zichzelf schoon te maken.
De eerste dag dat ik hier was heb ik direct kennis gemaakt met 1 cheetah moeder en haar 4 jongen. De luipaard en de cheeta worden vaak door elkaar gehaald, terwijl er duidelijke verschillen zijn. De luipaard is veel zwaarden terwijl de cheeta veel atletischer is en het snelste landdier is. Een cheetah heeft tevens bij de ogen een duidelijke traansporen lopen. Dit heeft de luipaard niet.

2 soms 3 ochtenden gaan we 2 uur lang olifanten zoeken. De opdracht is de olifanten te gaan tellen, foto's te maken en te registreren. Het tellen is soms erg moeilijk wanneer de olifanten tussen de bomen bewegen en wanneer en kleine olifanten bij zijn. Het registreren doen we op 2 manieren; op papier, datum, tijd, locatie, aantal (mannen) en bijzonderheden. De organisatie waar we het registeren van olifanten voor doen wil graag alles digitaal hebben. We hebben een telefoon van hun waar we alles in noteren.

Op woensdag ochtend geven we 2 uur les aan onze begeleiders. We geven dan computer les. We geven ongeveer les aan ongeveer 3 begeleiders met ons 5en. Meestal heb je dus niks te doen.

Woensdag middag staat altijd op het programma om naar de vrouwen groep te gaan. Afgelopen woensdag was de eerste woensdag dat we op weg naar hun waren. Eenmaal aangekomen bleek dat de vrouwen naar een seminar waren. Dit ging dus helaas niet door.

Soms staat op het programma werken in de tree nursery. Dit is een super klein tuintje waar bomen worden geplat en verzorgt. Wanneer de boompjes 4 cm hoog zijn worden ze uit de grond gehaald. Ze worden in een pot gestopt en vervolgens verkocht. Dit is best wel grappig om te doen omdat we nooit weten wat we moeten doen en we zijn altijd met te veel daar. De laatste keer hadden we net de boompjes uit de grond gehaald en de volgende opdracht was om de grond (waar we net de boompjes uit hadden gehaald) water te geven!!!??

Op vrijdagmiddag geven we een uurtje les aan de basisschool. We geven dan les aan 60 kinderen die nog niet al te goed Engels kunnen spreken. Best moeilijk dus. Afgelopen vrijdag was er een festival op het school terrein. We hebben met alle kinderen buiten gespeeld wat erg leuk was.

Mijn belevenissen:
Afgelopen zaterdag zijn we naar het Masai Mara reservaat gegaan. Dit was een uur rijden vanwaar wij verblijven. Eenmaal aangekomen bij de poort, wat echt een poort was, hebben we betaald en waren we welkom in het reservaat. Het reservaat is enorm. Onze eerst dieren waren zwijnen. Het Masai Mara reservaat verschilt erg van het Naboisho reservaat (waar ik zit). Het Masai Mara reservaat is veel groter en zijn meer dieren en er zijn meer regels. Je mag bijvoorbeeld niet van de weg met de auto. Wat opviel was dat; er erg veel topi's waren, veel vlinders, de dieren waren helemaal niet bang voor de auto en dat er veel grasland is. Waar ik verblijf zie je waar je ook kijkt dieren in het Masai Mara reservaat is dit anders. Er zijn grote stukken land waar je geen dieren tegen komt. We wouden graag de Big Vijf zien, dit is helaas niet gelukt. We hebben de luipaard en de neushoorn beide niet kunnen spotten. Rond 12 uur hebben gegeten bij de rivier de Mara. Zelf had ik veel verwacht van de rivier, dat het heel groot zou zijn en dat er vele dieren waren. De rivier is in het echt eigenlijk heel smal. Wel waren er veel krokodillen die enorm waren. Vlak bij de rivier hebben we geluncht. In de natuur eten met alle dieren om je heen is echt super gaaf. We hebben dit tot nu toe 3 keer gedaan en vind het echt geweldig. De middag zijn we verder wezen zoeken naar resterende Big Vijf. We zijn heel veel zebra's, gnoes en topi's tegen gekomen. De Masai Mara is echt een aanrader. Het is daar zo rustig en je kunt super ver kijken.

Woensdag stond op het programma om naar de vrouwen groep te gaan. Eenmaal aangekomen bleek dit niet door te gaan. Vervolgens was het plan om naar de basisschool te gaan. Dit was een basisschool waar 500-600 kinderen opzaten. We hebben eerst een rondleiding gekregen door alle gebouwen heen. De school werd gerenoveerd en er werden 3 nieuwe gebouwen gebouwd. 1 slaapzaal voor de jongens, 1 slaapzaal voor de meisjes en een kantine/keuken. Wat opviel was dat de ruimte waar de kinderen slapen erg klein waren, wanneer je bedacht dat er 300 kinderen zouden slapen. Ook waren er 3 wc's en 3 douches, dit wordt vechten... Wat heel erg verbazingwekkend was, was de manier hoe er werd voor gezorgd dat er geen dieren binnen kwamen. Waar de wc's en de douches zich bevonden was namelijk niet overdekt. De muren aan de buitenkant waren aan de bovenkant voorzien van allemaal glasplaten. Dit was super scherp en de kinderen konden hier gewoon bij. Na onze rondleiding zijn we de klassen bij langs gegaan. We hebben geen docent gezien en alle leerlingen waren gewoon aan het werk. De kinderen gaan ook maar halve dagen naar school. Groep 1 t/m 4 gaan 's ochtends en groep 5 t/m 8 gaan 's middags.
Vlak bij de school was een waterpomp gevestigd. Uit deze pomp kwam schoon water. Dit was tevens de enige waterpomp in 5 km. Het was dus erg druk. Natuurlijk hebben we zelf even gepompt wat erg gemakkelijk ging.

Inmiddels heb ik al heel wat souvenirs gekocht. Het is vroeg in het seizoen en daarom zijn alle souvenirs erg goed koop. We zijn naar een dorpje, wat Sekenani heet, gegaan. We wisten dat hier vrouwen waren die alle souvenirs erg goedkoop verkochten. Wat ook zo was, erg mooi dus. De volgende dag zijn we naar Talek gegaan om hier boodschappen te gaan doen. Op de weg naar het Masai Mara reservaat had ik hier gezien dat er een souvenirs winkel was. Hier heb ik een aantal souvenirs gezien alleen was het erg duur.